دمای نورد گرم برای آلیاژهای آلومینیوم معمولاً بالاتر از دمای آنیل است. نورد گرم یک تکنیک پردازش است که شامل تغییر شکل پلاستیک فلز در دماهای بالا برای دستیابی به شکل و خواص مطلوب است.. دمای نورد گرم معمولاً بالاتر از دمای جامد آلیاژ است, اطمینان از انعطاف پذیری کافی برای تغییر شکل. برای آلیاژهای آلومینیوم, دمای نورد گرم معمولاً در محدوده دمایی بالاتر قرار می گیرد, اغلب بیش از 500 درجه سلسیوس, بسته به ترکیب و خواص آلیاژ.

صفحه / ورق آلومینیومی خط تولید فرآیند نورد گرم

آنیل کردن, از سوی دیگر, یک فرآیند عملیات حرارتی پس از نورد گرم است (و گاهی اوقات فرآیندهای سرد کار) هدف آن بهبود ساختار کریستالی و خواص فلز با حرارت دادن به دمای پایین تر و سپس سرد کردن آهسته آن است., در نتیجه تنش داخلی را از بین می برد و شکل پذیری را افزایش می دهد. دمای بازپخت معمولاً کمتر از دمای نورد گرم است, معمولاً کمتر از دمای جامد آلیاژ است, و بر اساس آلیاژ خاص و عملکرد مورد نظر متفاوت است.

در زیر یک جدول ساده شده است که دمای بازپخت سری های مختلف آلیاژ آلومینیوم را خلاصه می کند. هدف این جدول ارجاع سریع به محدوده دمای بازپخت عمومی مناسب برای انواع مختلف آلیاژهای آلومینیوم است.. یاد آوردن, دما و فرآیند دقیق ممکن است بر اساس ترکیب آلیاژ خاص و خواص نهایی مورد نظر متفاوت باشد.

این جدول یک نمای کلی ارائه می دهد. برای شرایط بازپخت دقیق, از جمله زمان خیساندن و نرخ خنک شدن, مشاوره با مشخصات مواد یا متخصص متالورژی توصیه می شود. الزامات خاص می تواند به طور قابل توجهی بر خواص مکانیکی و مناسب بودن مواد برای کاربردهای مختلف تأثیر بگذارد.

آنیل کویل های آلومینیومی یک فرآیند معمول عملیات حرارتی است

به طور خلاصه, دمای نورد گرم بالاتر از دمای بازپخت است زیرا نورد گرم نیاز دارد که فلز به اندازه کافی پلاستیک باشد تا در دماهای بالا تغییر شکل دهد., در حالی که بازپخت بر بهینه سازی ساختار و خواص کریستالی تمرکز دارد و معمولاً در دماهای پایین تر انجام می شود.